Mensen dichterbij hun natuur brengen. Dat is mijn missie.
Mensen samenbrengen is daar een basisvoorwaarde voor. We zijn immers sociale dieren. In organisaties komen mensen samen om te werken aan een gezamenlijk doel. Toch zijn de meeste organisaties/ bedrijven mijns inziens uit de bocht gevlogen. Het gaat te vaak niet meer om werken aan een gezamenlijk doel waar je zelf ook van opknapt. En de manier waarop we samenwerken (9-5, onder strikte controle van een baas, alleen voor het geld) is eenzijdig, vernauwend en verre van motiverend.
Ik heb een droombeeld over regeneratieve bedrijven waarin purpose leidend is, de spelregels niet gebaseerd zijn op een management-hiërarchie maar iets meer zelfwerkends en waar niet alleen wordt gesproken over ‘wat’ besproken moet worden, maar eerst ‘hoe’ er met elkaar gesproken wordt om problemen op te lossen, te verbinden, van elkaar te leren en doelen te behalen: talk the team talk.
Ik schreef dit er al over in Hi founder, how about regenerating your organization.
Talk the team talk
Team talk is eigenlijk human business: mensenzaken. Het middel wat wij mensen gebruiken om te verbinden en samen te werken is communicatie en door op een functionele manier te communiceren ontwikkelt een team zich.
– Beter naar elkaar leren luisten – ook als het gaat om besluitvorming en onderhandeling
– De waarde van diversiteit en gezonde conflicten zichtbaar maken en de vernieuwing die dat brengt
– De schaduwkant van de organisatie zichtbaar maken zodat dat de organisatie rijker wordt in hulpbronnen
– Zowel de grote droom als de eerstvolgende stap zichtbaar maken, gebaseerd op wat meewerkt en wat tegenwerkt.
Dit is een cyclus, want onzekerheid blijft zich aandienen en steeds leren we opnieuw om daar mee om te gaan. Je kunt dat cultuur noemen, of strategie.
Een team kan dit doorleven en overbrengen door het voor te leven, maar niet door het op te leggen aan anderen.
Talk the team talk zorgt ervoor dat je allemaal in dezelfde richting beweegt terwijl je de onderlinge verschillen omarmt en benut. Die richting laat zich niet plannen, het dient zich aan, verandert continu, vraagt hier-en-nu reacties, wordt gedragen door normen en waarden en gezond verstand. Dat is spannender dan een rationeel plan uitschrijven want je gebruikt ook echte ervaringen, emoties en leert om de olifant in de kamer te benoemen. Maar bedenk eens hoeveel meer hulpbronnen je beschikbaar krijgt als je juist die mensenzaken meeneemt in je werk. De menselijke maat meet je niet, die leef je.
